previous next
aetātŭla , ae, f. dim. aetas,
I.a youthful, tender, or effeminate age: “in munditiis, mollitiis deliciisque aetatulam agere,Plaut. Ps. 1, 2, 40: integra, Caecil. ap. Gell. 2, 23, 10 (Com. Rel. p. 52 Rib.): “in primis puerorum aetatulis,Cic. Fin. 5, 20, 55: “monuit, ut parcius aetatulae indulgeret,Suet. Claud. 16 (cf. Galb. 20: cupide fruaris aetate tuā).
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Plautus, Pseudolus, 1.2
    • Suetonius, Divus Claudius, 16
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.20
    • Gellius, Noctes Atticae, 2.23.10
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: