previous next
affīnĭtas (adf- ), ātis, f. affinis (
I.gen. plur. adfinitatium, Just. 17, 3), the state or condition of adfinis.
I. Relationship or alliance by marriage, esp. between a father and son-in-law, Ter. And. 1, 5, 12 Ruhnk. (cf. affinis): “adstringere inter aliquos,Plaut. Trin. 3, 2, 73: “effugere,Ter. And. 1, 5, 12; so id. Hec. 4, 4, 101: “caritas generis humani serpit sensim foras, cognationibus primum, tum adfinitatibus, deinde amicitiis, post vicinitatibus,Cic. Fin. 5, 23, 68: “adfinitate se devincire cum aliquo,id. Brut. 26: “cum aliquo adfinitate conjungi,Nep. Paus. 2, 3: “in adfinitatem alicujus pervenire,id. Att. 19, 1: “contrahere,Vell. 2, 44: “facere inter aliquos,id. 2, 65: “jungere cum aliquo,Liv. 1, 1: “adfinitate conjunctus,allied by marriage, Suet. Ner. 35: “in adfinitatis jura succedit,Just. 7, 3.—Meton., the persons so related, like kindred in Engl.: “patriam deseras, cognatos, adfinitatem, amicos,Plaut. Trin. 3, 2, 75.—
II. Fig., relationship, affinity, union, connection (rare), Varr. R. R. 1, 16: “litterarum,Quint. 1, 6, 24: per adfinitatem litterarum, qui φώρ Graece, Latine fur est, Gell. 1, 18, 5: “tanta est adfinitas corporibus hominum mentibusque,id. 4, 13, 4.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • Plautus, Trinummus, 3.2
    • Suetonius, Nero, 35
    • Cornelius Nepos, Atticus, 19.1
    • Cornelius Nepos, Pausanias, 2.3
    • Livy, The History of Rome, Book 1, 1
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.23
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 1, 6.24
    • Gellius, Noctes Atticae, 1.18.5
    • Gellius, Noctes Atticae, 4.13.4
    • Cicero, Brutus, 26
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: