I.elsewhere.
I.A.. Elsewhere, otherwhere, somewhere else, in or at another place, = alio loco, ἄλλοθι (very freq. in the post-Aug. per., esp. in Pliny; in Cic. only twice, and then in connection with nusquam and nec usquam. Never in Hor. or Juv.; in the other poets rare): St. Hiccine nos habitare censes? Ch. Ubinam ego alibi censeam? Plaut. Trin. 4, 3, 72: “scio equidem alibi jam animum tuum,” id. Truc. 4, 4, 13: “alibi gentium et civitatum,” App. Flor. p. 356, 6; cf. id. ib. 360, 4.—Hence,
B. Esp.
1. Alibi ... alibi (even several times), in one place ... in another; here ... there = hic ... illic; “hence also sometimes hic or illic ... alibi: alibi pavorem, alibi gaudium ingens facit,” Liv. 3, 18; 8, 32; Sen. Ep. 98 al.: “exercitus, trifariam dissipatus, alibi primum, alibi postremum agmen, alibi impedimenta, inter vepres delituit,” Liv. 38, 46; Plin. 2, 3, 3, § 8; so id. 5, 27, 27, § 99 al.: “hic segetes, illic veniunt felicius uvae, Arborei fetus alibi,” Verg. G. 1, 54; Plin. 10, 50, 71, § 146. Once alibi ... deinde, Curt. 7, 4, 26.—
2. Joined with words of the same origin (alius; v. alius, aliter, etc.): alibi alius or aliter, one here, another there; one in this, the other in that manner: “esse alios alibi congressus materiaï, Qualis hic est,” that matter has elsewhere other combinations, similar to that of the world, Lucr. 3, 1065: “exprobrantes suam quisque alius alibi militiam,” Liv. 2, 23: “pecora diversos alium alibi pascere jubet,” id. 9, 2; so id. 44, 33: “alius alibi projectus,” Vulg. Sap. 18, 18: “medium spatium torrentis, alibi aliter cavati,” Liv. 44, 35.—
3. Alibi atque alibi, at one time here, at another there; now here, now there (cf. aliubi, B.): “haec (aqua) alibi atque alibi utilior nobilitavit loca gloriā ferri,” Plin. 34, 14, 41, § 144.—
4. With negatives, nec, non, nusquam, nec usquam: “nec tam praesentes alibi cognoscere divos,” Verg. E. 1, 42: “asperrima in hac parte dimicatio est, nec alibi dixeris magis mucrone pugnari,” Quint. 6, 4, 4: “nusquam alibi,” Cic. Ac. 2, 32, 103: “omnis armatorum copia dextrā sinistrā ad equum, nec usquam alibi,” id. Att. 13, 52. And instead of a negative, an interrogation implying it: “num alibi quam in Capitolio?” Liv. 5, 52.—
5. Alibi quam, indicating comparison, elsewhere than, commonly with a neg., non, nusquam, etc., nowhere else than: “qui et alibi quam in Nilo nascitur,” Plin. 32, 10, 43, § 125: “posse principem alibi quam Romae fieri,” Tac. H. 1, 4; id. A. 15, 20: “faciliusque laudes vestras alibi gentium quam apud vos praedicārim,” App. Flor. p. 360, 4: “nusquam alibi quam in Macedoniā,” Liv. 43, 9: “ne alibi quam in armis animum haberent,” id. 10, 20; Tac. A. 1, 77: nec alibi quam in Germaniā, * Suet. Aug. 23; so Col. R. R. 8, 11, 8.—
II. Transf. from place to other objects.
A. Otherwise, in something else, in other things, in other respects: “si alibi plus perdiderim, minus aegre habeam,” Plaut. Bacch. 5, 1, 16: “neque istic neque alibi tibi erit usquam in me mora,” Ter. And. 2, 5, 9; id. Heaut. 2, 3, 38: “nec spem salutis alibi quam in pace,” Liv. 30, 35, 11: “alibi quam in innocentiā spem habere,” id. 7, 41: “alibi quam mos permiserit,” otherwise, in other things, than custom allows, Quint. 11, 1, 47; 4, 1, 53.—
B. Of persons, elsewhere, with some other one (very rare): “priusquam hanc uxorem duxi, habebam alibi (sc. apud meretricem) animum amori deditum,” Ter. Hec. 3, 1, 14: Quantum militum transportatum sit, apud auctores discrepat: alibi decem milia peditum, duo milia ducentos equites, alibi parte plus dimidiā rem auctam invenio, Liv. 29, 25: “interdum alibi est hereditas, alibi tutela,” Dig. 26, 4, 1; so, in designating another place in an author, Quint. 4, 2, 110; 8, 3, 21 al.—
C. In post-Aug. prose sometimes, like alias (v. that word), for alioqui, otherwise: “rhinocerotes quoque, rarum alibi animal, in iisdem montibus erant,” an animal otherwise rare, Curt. 9, 1, 5: “nemus opacum arboribus alibi inusitatis,” with trees else rare, id. 9, 1, 13.