I.a walking about, a walk (only in prose, oftenest in Cic.).
I. Lit.: “ambulationem pomeridianam conficere in Academiā,” Cic. Fin. 5, 1: “compitaliciae,” id. Att. 2, 3: “ventum est in ambulationem,” id. de Or. 1, 7, 26: “recta, flexuosa,” Cels. 1, 2.—Of the orator on the platform: “conveniet etiam ambulatio quaedam propter immodicas laudationum moras,” Quint. 11, 3, 126.—Hence,
II. Transf., concr., a walk, a place for walking, a promenade (usu. near a dwelling; either covered or open): ambulatio sub dio pedes lata denos. Varr. R. R. 3, 5, 9; so Cic. Q. Fr. 3, 1, 1; 3, 1, 2; Vitr. 5, 9; Col. 1, 6, 2; Plin. 36, 12, 18, § 83.