previous next
āmentĭa , ae, f. amens,
I.the being out of one's senses, beside one's self, madness, insanity.
I. Lit.: “animi adfectionem lumine mentis carentem nominaverunt amentiam eandemque dementiam,Cic. Tusc. 3, 5, 10: Di monerint meliora atque amentiam averruncassint tuam, Pac. ap. Varr. L. L. 7, § 102 Müll., and in Paul. ex Fest. p. 373 Müll. (Trag. Rel. p. 90 Rib.): heu cor ira fervit caecum, amentiā rapior ferorque, Att. ap. Non. 503, 7 (Trag. Rel. p. 194 Rib.): “Quor meam senectutem hujus sollicito amentiā,Ter. And. 5, 3, 16: “Quae istast pravitas, Quaeve amentiast ...?id. Heaut. 5, 2, 21; id. Hec. 4, 4, 50 (not elsewhere in Ter.): “flagrare cupiditate atque amentiā,Cic. Verr. 2, 4, 34: “amentiā atque audaciā praeditus,id. ib. 2, 2, 42; Ov. M. 5, 511: “tanta vis amentiae verius quam amoris mentem turbaverat,Liv. 3, 47; 23, 9: “Percutiat te Dominus amentiā,Vulg. Deut. 28, 28; ib. Zach. 12, 4.—
II. Meton.
A. Folly, stupidity (cf. amens, II.): “si quem amentia verset,Hor. S. 2, 3, 249.—
B. Malice, malignity (eccl. Lat.): “propter multitudinem amentiae (tuae),Vulg. Os. 9, 7.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (9 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (9):
    • Old Testament, Deuteronomy, 28.28
    • Old Testament, Hosea, 9.7
    • Old Testament, Zechariah, 12.4
    • Cicero, Against Verres, 2.4.74
    • Livy, The History of Rome, Book 3, 47
    • Ovid, Metamorphoses, 5.511
    • Horace, Satires, 2.3.249
    • Livy, The History of Rome, Book 23, 9
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 3.5
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: