previous next
ănĭmadversĭo , ōnis, f. animadverto,
I.the perception or observation of an object; consideration, attention (in good prose, most freq. in Cic.).
II. Esp.
A. Reproach, censure: “nec effugere possemus animadversionem, si, etc.,Cic. Or. 57, 195.—
B. Chastisement, punishment: “animadversio Dollabellae in audaces servos,Cic. Phil. 1, 2: “paterna,id. Rosc. Am. 24: “omnis autem animadversio et castigatio contumeliā vacare debet,id. Off. 1, 25, 88; so Cic. Verr. 1, 17; id. Fin. 1, 10, 35: in proelium exarsere, ni valens animadversione paucorum oblitos jam Batavos imperii admonuisset, * Tac. H. 1, 64; Suet. Aug. 24; id. Calig. 11 al.—So of the punishment decreed by the censors for crime committed (usu. called nota censoria): “notiones animadversionesque censorum,Cic. Off. 3, 31, 111 B. and K.: “censoriae,id. Clu. 42, 119; cf. id. ib. 42, 117.—And by the dictator: “dictatoria,Vell. 2, 68, 5; cf. Suet. Tib. 19 Bremi.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (16 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (16):
    • Cicero, For Sextus Roscius of Ameria, 24
    • Cicero, Philippics, 1.2
    • Cicero, For Aulus Cluentius, 42.119
    • Tacitus, Historiae, 1.64
    • Cicero, On Oratory, 2.34
    • Suetonius, Divus Augustus, 24
    • Suetonius, Caligula, 11
    • Suetonius, Tiberius, 19
    • Livy, The History of Rome, Book 21, 18
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.10
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.9
    • Cicero, De Officiis, 1.29
    • Cicero, De Officiis, 3.31
    • Cicero, De Officiis, 1.25
    • Cicero, Orator, 55.183
    • Cicero, Orator, 57.195
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: