I. A preparing, providing, preparation, getting ready; abstr. (class.; but, except in Hor. C. 1, 38, 1, scarcely to be found in any poet): “requiro omnem totius operis designationem atque adparatum,” Cic. N. D. 1, 8, 20: “totius belli instrumentum et adparatus,” id. Ac. 2, 1, 3: “sacrorum,” id. Rep. 2, 14: “operum ac munitionum,” Liv. 21, 7: “sacrificii,” Suet. Ner. 56.—More freq.,
II. Meton., a preparation, provision; concr., equipment, apparatus (instruments, furniture, machines, etc.).
A. In gen.: “in reliquo Darei adparatu,” movables, Plin. 13, 1, 1, § 3; so, “argenteus,” id. 22, 23, 47, § 99: apparatus (military engines) et munitiones, Nep. Eum. 5, 7; Caes. B. C. 3, 41 al.: “arma promta ex regio apparatu,” Liv. 5, 5: “apparatus oppugnandarum urbium,” id. 34, 33; so id. 25, 14; 26, 47.—Also of men: “auxiliorum apparatus,” Liv. 9, 7 al.—
B. Esp., magnificent preparation, splendor, pomp, magnificence, state: “magnifici adparatus vitaeque cultus cum elegantiā et copiā,” Cic. Off. 1, 8, 25: “omitto festum diem, argento, veste, omni apparatu ornatuque virendo,” id. Vatin. 13; id. Or. 25, 83; id. Fam. 9, 19: “regio adparatu accepti, etc.,” id. Rep. 6, 10; so Nep. Paus. 3, 2; “so also of the pomp and parade attending public spectacles or other festive celebrations: ludorum venationumque adparatus,” Cic. Off. 2, 16, 55; Liv. 27, 6; Suet. Caes. 10 (cf. apparo).