previous next
appĕtītĭo (adp- ), ōnis, f. id., *
I.a grasping at something, a reaching after.
I. Lit.: “adpetitio solis,Cic. Div. 1, 23, 46.—
II. Trop.
A. In gen., a passionate longing or striving for something, strong desire or inclination (most freq. in Cic.): aliter adpetitio (eam enim esse volumus ὁρμήν), quā ad agendum impellimur et id adpetimus, quod est visum, moveri non potest, Cic. Ac. 2, 8, 24; so id. Fin. 3, 7, 23; id. N. D. 3, 13, 33: “alieni,id. Off. 3, 6, 30: “societatis,Sen. Ep. 9.—*
B. Esp., a desire for food, an appetite (cf. abstinentia), Gell. 16, 3, 2.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (6 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (6):
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 3.7
    • Cicero, de Natura Deorum, 3.13
    • Cicero, De Divinatione, 1.23
    • Cicero, De Officiis, 3.6
    • Gellius, Noctes Atticae, 16.3.2
    • Seneca, Epistulae, 9
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: