previous next
appulsus (adp- ), ūs, m. 1. appello,
I.a driving to some place.
I. In the lit. signif. only in the jurists: “pecoris,a driving of a flock to drink, Dig. 43, 19, 1.—
II. Transf.
A. A landing, bringing to land: “ab litorum appulsu arcere, Liv, 27, 30: oppidum celerrimum adpulsu,Tac. A. 3, 1; 2, 6: “utrinque prora paratam semper adpulsui frontem agit,id. G. 44.—
B. An approaching, approach, in gen.: “pars terrae adpulsu solis exarsit,Cic. N. D. 1, 10, 24.—
C. An effect, influence caused by approach: “frigoris et caloris adpulsus sentire,Cic. N. D. 2, 56, 141: “deorum adpulsu homines somniare,id. Div. 1, 30 fin.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Tacitus, Annales, 3.1
    • Tacitus, Germania, 44
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.10
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.56
    • Cicero, De Divinatione, 1.30
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: