I. A getting or fetching of water: “aquationis causā procedere,” Caes. B. G. 4, 11; so, Auct. B. Afr. 51; id. B. Hisp. 8; Plin. 6, 23, 26, § 102.—
II. Concr.
A. Watering, water: mutare pabula et aquationes, Col. 7, 5.—Of plants a watering: “salices aquationibus adjuvan dae,” Pall. 4, 17 fin.; 3, 19 fin.—
B. Water. rains: “ranae multae variaeque per aquationes autumni nascentes,” Plin. 32, 7, 24, § 76. —
C. A place whence water is brought, a watering-place: hic aquatio, * Cic. Off. 3, 14, 59.