previous next
archĭtectus , i, m., = ἀρχιτέκτων (the usual form, while † archĭtecton , ŏnis, is rare).
I. Form architectus.
B. Trop., an inventor, deviser, contriver, author, maker: “bene factis Juppiter architectus,Plaut. Am. prol. 45 ( = auctor atque opifex, Lambin.): “inventor veritatis et quasi architectus beatae vitae Epicurus,Cic. Fin. 1, 10, 32 (cf. id. ib. 2, 16, 52: “architectari voluptates): princeps atque architectus sceleris,id. Clu. 22: “Stoici architecti paene verborum,id. Brut. 31, 118.—Hence, archĭtecta , ae, f., a female architect: “natura architecta vis,Plin. 10, 71, 91, § 196.—
II. Form architecton.
A. A master-builder, architect, etc.: “nam sibi laudavisse hasce ait architectonem, Nescio quem, esse aedificatas has sane bene,Plaut. Most. 3, 2, 73; Sen. Ep. 90; Sol. 32 fin.
B. Trop., a master in cunning, a crafty man: “me quoque dolis jam superat architectonem,Plaut. Poen. 5, 2, 150.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (15 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (15):
    • Cicero, Letters to his Friends, 9.2
    • New Testament, 1 Corinthians, 3.10
    • Old Testament, Isaiah, 3.3
    • Cicero, For Aulus Cluentius, 22
    • Plautus, Mostellaria, 3.2
    • Plautus, Poenulus, 5.2
    • Old Testament, 2 Maccabees, 2.30
    • Old Testament, Ecclesiasticus, 38.28
    • Vitruvius, On Architecture, 1.1
    • Plautus, Amphitruo, 1.prol
    • Plautus, Miles Gloriosus, 3.3
    • Cicero, On Oratory, 1.14
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.10
    • Seneca, Epistulae, 90
    • Cicero, Brutus, 31.118
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: