previous next
argūtĭae , ārum (the sing. argutia, ae, is rare and only among later writers; cf. Charis. p. 20, and Phocae Ars, p. 1708 P.), f. argutus.
I. That which is clear to the senses, vigor of expression, liveliness, animation; of works of art: Parrhasius primus symmetriam picturae dedit, primus argutias vultūs, elegantiam capilli, etc., Plin. 35, 10, 36, § “37: argutiae operum,id. 34, 18, 19, § 65.—Of the quick motion of the fingers (cf. argutus): “nulla mollitia cervicum, nullae argutiae digitorum,Cic. Or. 18, 59.—Of the chattering notes of the nightingale, Plin. 10, 29, 43, § 85.—Of chattering discourse, Plaut. Bacch. 1, 2, 19; id. Most. 1, 1, 2.—
II. Transf. to mental qualities.
B. Slyness, subtlety, cunning, shrewdness in speech or action: “sed nihil est quod illi (Graeci) non persequantur suis argutiis,Cic. Lael. 13, 45: “cujus loquacitas habet aliquid argutiarum,id. Leg. 1, 2, 7.—In this signif. also in the sing.: “importuna atque audax argutia,Gell. 3, 1, 6: “levis et quasi dicax argutia,id. 12, 2 (cf. argutiola); Pall. Insit. prooem. 1; so App. M. 1, 1.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • Plautus, Mostellaria, 1.1
    • Plautus, Bacchides, 1.2
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 10.85
    • Cicero, De Legibus, 1.2
    • Cicero, De Amicitia, 13
    • Gellius, Noctes Atticae, 3.1.6
    • Gellius, Noctes Atticae, 12.2
    • Cicero, Brutus, 45.167
    • Cicero, Orator, 18.59
    • Cicero, Orator, 31.110
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: