I.to sow, plant, or set near something (very rare; “not in Cic.), Agroet. de Orthogr. p. 2274 P.: vites,” Cato, R. R. 32 fin.: “vitis adsita ad olus,” Varr. R. R. 1, 16 fin.: “vites propter cupressos,” id. ib. 1, 26: Lenta quin velut adsitas Vitis implicat arbores, * Cat. 61, 102: populus adsita certis Limitibus, * Hor. Ep. 2, 2, 170 (quippe quae vitibus maritaretur, Agroet. l. c.).
as-sĕro (ads- , K. and H., Müller), sēvi, situm, 3, v. a.,