previous next
assertor (ads- ), ōris, m. id.,
I.one who formally asserts that another is free or a slave.
I. A restorer of liberty.
A. Lit.: adsertores dicuntur vindices alienae libertatis, Don. ad Ter. Ad. 2, 1, 40; cf. “2. assero, I. A.: populo detrectante dominationem atque adsertores flagitante,Suet. Caes. 80: “Catoni gladium adsertorem libertatis extorque,Sen. Ep. 13.—
B. Trop., a defender, protector, deliverer, advocate: “publicus adsertor dominis suppressa levabo Pectora,Ov. R. Am. 73: “senatūs adsertor,Luc. 4, 214 (qui in libertatem defendis senatum, Schol.); Mart. 1, 53, 5: “adsertores Camilli,id. 1, 25; Suet. Galb. 9: “dignitatis ac potentiae patriciorum,id. Tib. 2: “quaestionis,he who carries an inquiry entirely through, is master of the subject, Macr. S. 7, 4.—
II. He who claims or declares one to be a slave (cf. 2. assero, I. B.): “cum instaret adsertor puellae,Liv. 3, 46, and besides only id. 3, 47.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Suetonius, Galba, 9
    • Suetonius, Divus Julius, 80
    • Suetonius, Tiberius, 2
    • Lucan, Civil War, 1.25
    • Lucan, Civil War, 4.214
    • Livy, The History of Rome, Book 3, 46
    • Livy, The History of Rome, Book 3, 47
    • Seneca, Epistulae, 13
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: