previous next
astrŏlŏgus , i, m., = ἀστρολόγος.
I. An astronomer (class. for the later astronomus; v. the preced. art.), Varr. R. R. 2, 1, 7; 2, 3, 7; Cic. Div. 2, 42, 87; “and in a pun: (Verres) novus astrologus, qui non tam caeli rationem quam caelati argenti duceret, etc.,Cic. Verr. 2, 2, 52.—
II. A star-interpreter, astrologer: “Astrologorum signa in caelo quaesit, observat,Enn. Trag. Rel. p. 42 Rib.; Cic. Div. 1, 58, 132; 1, 6, 12; 1, 39, 85; id. Fam. 6, 6; Juv. 6, 554; Suet. Ner. 36.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Cicero, Letters to his Friends, 6.6
    • Cicero, Against Verres, 2.2.128
    • Suetonius, Nero, 36
    • Cicero, De Divinatione, 1.58
    • Cicero, De Divinatione, 2.42
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: