previous next
audītor , ōris, m. audio,
I.a hearer, an auditor (syn.: qui audit, discipulus).
I. In gen., Cic. Or. 8, 24; 35, 122; id. N. D. 3, 1, 2; id. Brut. 51, 191; id. Att. 16, 2; Suet. Aug. 86; Vulg. Num. 24, 4; ib. Job, 31, 35; ib. Rom. 2, 13; ib. Jac. 1, 22 al. (auditores in Cic. is freq. periphrased by qui audiunt, Sest. 44; de Or. 1, 5, 17; 1, 51, 219).—
II. Esp., one that hears a teacher, a pupil, scholar, disciple (cf. audio, II. A. 2.): “Demetrius Phalereus Theophrasti auditor,Cic. Fin. 5, 19, 54; so id. N. D. 1, 15, 38; id. Ac. 1, 9, 34; id. Div. 2, 42, 87; Sen. Contr. 4, 25 fin.; Ov. P. 4, 2, 35.—
III. Meton.; Varro uses auditor once of a reader of a book, as analogous to the hearing of an oral discourse, Varr. L. L. 6, § 1 Müll. (so vox of a writer: “inconditā ac rudi voce memoriam servitutis composuisse,Tac. Agr. 3; cf.: “epistolis obtundere,Cic. Att. 8, 1, 4).
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (13 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (13):
    • Cicero, Letters to Atticus, 16.2
    • Cicero, Letters to Atticus, 8.1.4
    • New Testament, Romans, 2.13
    • Old Testament, Numbers, 24.4
    • New Testament, James, 1.22
    • Suetonius, Divus Augustus, 86
    • Tacitus, Agricola, 3
    • Cicero, De Divinatione, 2.42
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.19
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.15
    • Cicero, de Natura Deorum, 3.1
    • Ovid, Ex Ponto, 4.2
    • Cicero, Brutus, 51.191
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: