previous next
audītus , ūs, m. audio.
I. A hearing, listening (so perh. only post-Aug.; “syn.: auditio, auscultatio): ea plurium auditu accipi,Tac. A. 4, 69: “breviauditu,id. H. 2, 59: “auditus auris,Vulg. 2 Reg. 22, 45; “ib. Job, 42, 5: auditu audietis (by Hebraïsm),ib. Matt. 13, 14.—Hence, the instruction listened to (cf. audio, II. A. 2.): “quis dignior umquam Hoc fuit auditu?Luc. 10, 183.— Also (like auditio, II.), a rumor, report: “occupaverat animos prior auditus,Tac. H. 1, 76: “Quis credidit auditui nostro?Vulg. Joan. 12, 38; ib. Rom. 10, 16.—
II. The sense of hearing, the hearing (class.): “auditus autem semper patet,Cic. N. D. 2, 57, 144: num quid aliquo sensu perceptum sit, aspectu, auditu, tactu, odore, gustatu, Auct. ad Her. 2, 5: “aures acerrimi auditūs,Plin. 8, 32, 50, § 114; 23, 4, 42, § 85: “Si totum corpus oculus, ubi auditus?Vulg. 1 Cor. 12, 17 bis. al. —In plur.: auditus hominum deorumque mulcens, i. e. aures, App Dogm. Plat. 1.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • New Testament, 1 Corinthians, 12.17
    • New Testament, Romans, 10.16
    • New Testament, John, 12.38
    • Old Testament, 2 Samuel, 22.45
    • New Testament, Matthew, 13.14
    • Tacitus, Annales, 4.69
    • Tacitus, Historiae, 1.76
    • Tacitus, Historiae, 2.59
    • Lucan, Civil War, 10.183
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.57
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: