previous next
aufŭgĭo , fūgi, 3, v. n. ab-fugio; cf. ab init.,
I.to flee or run away, to flee from (very rare, but class.; not used by Catull., Tib., Lucr., Verg., Hor., or Ovid, nor by Sall., and used only twice in Cic. Oratt., and once in Tac.; “syn.: fugio, effugio, diffugio): quā plateā hinc aufugerim?Plaut. Men. 5, 3, 5: “Tum aquam aufugisse dicito,id. Aul. 1, 2, 16; id. Mil. 2, 6, 99; id. Capt. 4, 2, 95: “denique hercle aufugerim Potius quam redeam,Ter. Hec. 3, 4, 10; id. Eun. 5, 2, 12: “propter impudentissimum furtum aufugerit,Cic. Verr. 1, 35: “si aufugisset (archipirata),id. ib. 5, 79: “cum multos libros surripuisset, aufugit,id. Fam 13, 77; so id. ad Q. Fr. 1, 2, 4: “ex eo loco,Liv. 1, 25: “aspectum parentis,Cic. N. D 2, 43, 111 B. and K: “blanditias,Prop. 1, 9, 30: “donec Sisenna vim metuens aufugeret,Tac. H. 2, 8: Aufugit mihi animus, Q. Cat. ap. Gell. 19, 14.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Tacitus, Historiae, 2.8
    • Plautus, Aulularia, 1.2
    • Plautus, Captivi, 4.2
    • Plautus, Menaechmi, 5.3
    • Plautus, Miles Gloriosus, 2.6
    • Livy, The History of Rome, Book 1, 25
    • Gellius, Noctes Atticae, 19.14
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: