I.to overlay with gold, to gild: a metallorum quoque nominibus solent nasci verba, ut ab auro auro, auras; “ab aere aero, aeras, unde aeratus et auratus, etc.,” Prisc. p. 828 P.—As finite verb only in one (doubtful) example in Tert. Coron. Mil. 12.—But very freq. aurā-tus , a, um, P. a.
A. Furnished, overlaid, or ornamented with gold, gilded, gilt: auratus aries Colchorum, Enn. ap. Cic. Or. 49, 163: “aurata metalla,” metals rich in gold, Lucr. 6, 811: “tecta,” id. 2, 28, and Cic. Part. Or. 6, 3: “tempora,” covered with a golden helmet, Verg. A. 12, 536: “lacerti,” Prop. 4, 12, 57: sinus, ornamented with a golden buckle, clasp, pin, etc., Ov. F. 2, 310: “vestes,” id. M. 8. 448: “amictus,” id. ib. 14, 263: stolae, * Vulg. 2 Macc. 5, 2: “milites,” with golden shields, Liv. 9, 40, 3 al.—Comp.: “auratior hostia,” Tert. Idol. 6 fin.—
B. Of gold, golden: “pellis,” Cat. 64, 5; Ov. M. 1, 470: “monilia,” id. ib. 5, 52; cf.: “regum auratis circumdata colla catenis,” Prop. 2, 1, 33: “lyra,” id. 4, 2, 14; Ov. M. 8, 15 al.—
C. Gold-colored: “gemma nunc sanguineis, nunc auratis guttis,” Plin. 37, 10, 66, § 179.—Hence, subst.: aurāta , ae, f. (ōrāta , Paul. ex Fest. pp. 182 sq. Müll.; cf. aurum init.; Schneid. Gr. 1, p. 59), a fish, the gilt-bream: Sparus aurata, Linn.; Cels. 2. 18; 2, 28; Plin. 9, 16, 25, § 58; Mart. 13, 90.