previous next
bombus , i, m., = βόμβος,
I.a hollow, deep sound, a booming, humming, buzzing: Ennius sonum pedum bombum pedum dixit, Fortun. Dial. (v. Enn. p. 183 fin. Vahl.); of bees; of a horn; “of the clapping of hands: si (apes) intus faciunt bombum,Varr. R. R. 3, 16, 32: “cum tuba... mugit, Et reboat raucum regio cita barbara bombum,Lucr. 4, 546: “raucisonos efflabant cornua bombos,Cat. 64, 263: “torva mimalloneis inplerunt cornua bombis,Pers. 1, 99 Coningt. ad loc.; Mart. Cap. 1, § 67; 2, § 197: “organorum,Serv. ad Verg. A. 7, 23: “qui plausuum genera condiscerent (bombos et imbrices et testas vocabant),Suet. Ner. 20 Casaub.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (3 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (3):
    • Lucretius, De Rerum Natura, 4.546
    • Suetonius, Nero, 20
    • Persius, Saturae, 1
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: