I.to be like one blind, to be dim-sighted: caecultare est caecos imitari, Paul. ex Fest. p. 45 Müll.: caeculto άμβλυώττω, Gloss.; Plautus: numnam mihi oculi caecultant? Paul. ex Fest. p. 62 Müll.; cf. caecutio.
caeculto , āre, v. n. contr for caeculĭto, from caecus, as ausculto for ausculito, from auris,