previous next
castīmōnĭa , ae, f. (castĭmōnĭ-nium , i, n., App. M. 11. p. 266, 9; cf. castimonium ἁγνεία, Gloss. Philox.) [castus, like acrimonia, aegrimonia, etc.]. *
I. Ingen., purity of morals, morality, Cic. Cael. 5, 11. —
II. Esp., purity, such as is requisite for religious services (abstaining from sexual intercourse, from delicate food, etc.), purity, chastity, abstinence (rare but class.): “quae sacra per summam castimoniam virorum ac mulierum fiant, eadem per istius stuprum ac flagitium esse violata,Cic. Verr. 2, 4, 45, § 102 Zumpt: caste jubet lex adire ad deos; animo videlicet, in quo sunt omnia; “nec tollit castimoniam corporis,id. Leg. 2, 10, 24: “decem dierum,Liv. 39, 9, 4: “superstitio castimoniarum,Plin. 31, 8, 44. § “96: inanima,abstinence from animal food, App. M. 11, p. 272, 29.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Cicero, For Marcus Caelius, 5.11
    • Cicero, Against Verres, 2.4.45
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 31.8
    • Livy, The History of Rome, Book 39, 9
    • Cicero, De Legibus, 2.10
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: