I. To wind, fold, or twine around: “tum esset ostentum, si anguem vectis circumplicavisset,” Cic. Div. 2, 28, 62: “locum surculo,” Gell. 17, 9, 14 (cf. id. 17, 9, 14, § 9): “belua circumplicata serpentibus,” Cic. Div. 1, 24, 49: “puer serpentis amplexu,” id. ib. 1, 36, 79.—
II. To bend around, Lact. Opif. Dei, 12, 5.