previous next
circumscriptĭo , ōnis, f. circumscribo. *
I. Prop. (acc. to circumscribo, I.), an encircling, and (concrete) a circle: “ex circumscriptione excedere,Cic. Phil. 8, 8, 23.—
II. (Acc. to circumscribo, II. A.) A boundary, limit, outline, contour, circuit, compass (most freq. in Cic.): terrae situm, formam, circumscriptionem, Cic. Tusc. 1, 20, 45: “aeternitas, quam nulla temporis circumscriptio metiebatur,id. N. D. 1, 9, 21: “corporeae forma circumscriptionis,Arn. 2, 93; 3, 135.—
2. In rhet.
(β). A compendious statement, summing up, Quint. 9, 3, 91.—
(γ). A figure of speech, prob. the limitation of a question by the removal of a circumstance in dispute, Quint. 9, 1, 35 Halm (dub.; cf. id. 9, 4, 9).—
B. (Acc. to circumscribo, II. C.) A deceiving, cheating, overreaching, defrauding (esp. in pecuniary transactions, and by judicial artifice, by pettifogging): “adulescentium,Cic. Off. 3, 15, 61: “praediorum proscriptiones cum mulierculis apertā circumscriptione fecisti,id. Fl. 30, 74; Sen. Ira, 3, 2, 1.—In plur., Cic. Clu. 16, 46; Sen. Ira, 2, 9, 4.—In gen., of deception, deceit, fraud, Sen. Ep. 82, 22; Tert. Pat. 5.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (14 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (14):
    • Cicero, For Aulus Cluentius, 16.46
    • Cicero, Philippics, 8.8.23
    • Seneca, de Ira, 2.9.4
    • Seneca, de Ira, 3.2.1
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.9
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.20
    • Cicero, De Officiis, 3.15
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 3.91
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 4.124
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 4.9
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 1.35
    • Seneca, Epistulae, 82.22
    • Cicero, Brutus, 8.34
    • Cicero, Orator, 61.204
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: