I.to join, stick, glue, cement, etc., together, to connect (in good prose; most freq. in Cic.).
I. Prop.: “opus ipsa suum eadem, quae coagmentavit, naturā dissolvit,” Cic. Sen. 20, 72: “nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum,” id. Tusc. 1, 29, 71; cf. id. Fin. 3, 22, 74: “tubulum,” Vitr. 8, 7: “ancones,” id. 8, 6: “fissuram,” Col. 4, 29, 8: “allium nucleis,” Plin. 19, 6, 34, § 111; Curt. 4, 7, 23.—
II. Trop. (only in Cic. and Quint.; in the former rare and mostly with quasi or quodammodo); with quasi: “verba compone et quasi coagmenta,” Cic. Brut. 17, 68; so id. Or. 23, 77.—With quodammodo, Cic. de Or. 3, 43, 171; cf. “without the same,” Quint. 8, 6, 63; 12, 10, 77: “pacem,” to make, conclude, Cic. Phil. 7, 8, 21.