previous next
com-monstro (conm- ), āvi, ātum, 1 (old form conmonstrasso = commonstravero, Plaut. Ep. 3, 4, 5), v. a.,
I.to show, point out something fully or distinctly (perh. only in Plaut., Terence, and Cic.): “si istunc hominem, quem quaeritas, Tibi conmonstrasso,Plaut. Ep. 3, 4, 5; id. Poen. 5, 2, 83: “parentes meos mihi,Ter. Heaut. 5, 4, 4: “hominem commonstrarier Mihi istum volo, aut ubi habitet demonstrarier,id. Phorm. 2, 1, 75: “aurum alicui,Cic. de Or. 2, 41, 174: “viam,id. ib. 1, 46, 203: “sedes argumentorum,id. ib. 2, 39, 162: “leges fatales ac necessarias,id. Univ. 12 init.—With rel.: “conmonstrabo, quo facile inveniatis loco,Plaut. Curc. 4, 1, 6.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Plautus, Curculio, 4.1
    • Plautus, Poenulus, 5.2
    • Plautus, Epidicus, 3.4
    • Cicero, On Oratory, 2.41
    • Cicero, Timaeus, 12
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: