I. A running together, a disorderly meeting: “cum multā concursatione (populi),” Cic. Brut. 69, 242; Tac. A. 6, 17.—
B. Trop.: inventus est ordo in stellis ... cedo tandem qui sit ordo aut quae concursatio somniorum? what coincidence? i. e. what concert of motion that can express a design? Cic. Div. 2, 71, 146.—
II. A running upon, pushing against one another: “concursatio in obscuro incidentium aliorum in alios incertum fecerat, an, etc.,” Liv. 41, 2, 6.—
III. A running about, going to and fro, etc.: “quid ego hujus lacrimas et concursationes proferam?” Cic. Verr. 2, 1, 30, § 75 Zumpt ad loc.: “et in Albaniā et Seplasiā quae concursatio percunctantium, quid, etc.,” id. Agr. 2, 34, 94: “puerorum illa concursatio nocturna,” id. Dom. 6, 14: “Libonis et Hypsaei non obscura concursatio et contentio,” id. Fam. 1, 1, 3: “(mulierum) concursatio incerta nunc hos nunc illos sequentium,” Liv. 5, 40, 3; cf. id. 35, 49, 9: “decemviralis,” a travelling over the provinces, Cic. Agr. 1, 3, 8: “concursationes ad divitias euntium sapiens securus laetusque ridebit,” Sen. Ep. 17, 9.—
2. In milit. lang., the skirmishing of light-armed troops, Liv. 30, 34, 2; Curt. 8, 14, 13.—
B. Trop., an anxious, troubled restlessness, anxiety: “exagitatae mentis,” Sen. Ep. 3, 5.