previous next
conductor , ōris, m. conduco,
I.one who hires a thing, a lessee, farmer, tenant, a contractor (rare, and mostly absol.): “(histrionum),Plaut. As. prol. 3: “(pecoris),Cato, R. R. 150, 2: “(agri),Caes. B. C. 3, 21; Col. 3, 13, 12; cf. Plin. Ep. 7, 30, 3: “(aedificii),Cato, R. R. 14, 3: “operis,Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, § 5: “sacrae arae,Val. Max. 8, 12, ext. 1: Dig. 40, 7, 40, § 5; Inscr. Orell. 46; 4324; cf. Gai. Inst. 3, 145.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Cicero, Letters to his brother Quintus, 3.1.2
    • Caesar, Civil War, 3.21
    • Pliny the Younger, Epistulae, 7.30.3
    • Columella, Res Rustica, 3.13.12
    • Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia, 8.12
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: