I.perf. subj. confexim, Plaut. Truc. 4, 4, 39; in pass., besides the regular form conficior, freq., but not in Cic., in acc. with fīo, fieri: “confit,” Plaut. Trin. 2, 4, 7; Lucr. 4, 291; Col. 2, 15, 1; Plin. 6, 23, 26, § 103; 31, 7, 40, § 83; Macr. S. 1, 14, 13; id. Somn. Scip. 2, 3; 1, 2: “confiunt,” Lucr. 4, 738; Arn. 7, 219: “confiat,” Col. 1, 8, 12; Lucr. 4, 929 Lachm.: confiant, Imp. Leo, Cod. 2, 7, 11: confieret, Balb. ap. Cic. Att. 8, 15, A, 3; 9, 7, A, 1; Liv. 5, 50, 7: “confierent,” Suet. Caes. 20; Arn. 2, 73: “confieri,” Lucr. 2, 1069; 5, 889; Caes. B. G. 7, 58; Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 1; Verg. A. 4, 116; v. Forbig. ad loc.; Tac. A. 15, 59; cf. Neue, Formenl. II. p. 611), v. a. facio.
I. To make a thing completely ready, to make, prepare, bring about, complete, accomplish, execute, etc. (except in Quint., freq. in all periods and species of composition).
A. Lit.
1. In gen.: “nisi cottidiano sesquiopus confeceris,” Plaut. Capt. 3, 5, 67; cf. “pensum,” id. Merc. 2, 3, 81; id. Pers. 2, 4, 1: “eme lanam, unde pallium conficiatur,” id. Mil. 3, 1, 93; cf.: “anulum, pallium, soccos suā manu,” Cic. de Or. 3, 32, 127: “vestem,” Cic. Verr. 2, 4, 26, § 59; Suet. Aug. 73: “ligna ad fornacem,” to make ready, prepare for, Cato, R. R. 16; cf.: “conficere atque contexere villos ovium,” Cic. N. D. 2, 63, 158: “aurum et argentum,” Plin. 35, 12, 45, § 157: “frumenta (with molere),” id. 7, 56, 57, § 191: “tabulas litteris Graecis,” to write, draw up, Caes. B. G. 1, 29; cf.: “libros Graeco sermone,” to compose, write, Nep. Hann. 13, 2; “and librum Graece,” id. Att. 18, 6: “tabulas,” Cic. Verr. 2, 1, 23, § 60: “orationes,” Nep. Cato, 3, 3: “illam partem superiorem orationis,” Cic. de Or. 2, 28, 121: “nuptias,” Ter. Heaut. 5, 1, 22; Suet. Claud. 26: “bellum,” Caes. B. G. 1, 54; Sall. C. 51, 5; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 3; Liv. 21, 40, 11; so, “duella,” Hor. Ep. 2, 1, 254 al.; cf. “proelium,” Sall. C. 61, 1: “tantum facinus,” Cic. Rosc. Am. 28, 76; cf. “caedem,” Nep. Dion, 10, 1: “legitima quaedam,” id. Phoc. 4, 2: “residua diurni actus,” Suet. Aug. 78: “mandata,” Cic. Planc. 11, 28; id. Phil. 9, 3, 6; id. Q. Fr. 2, 12 (14), 3; Sall. J. 12, 4: “omnibus rebus magnā curā, multā operā et labore confectis,” Cic. Att. 16, 16, B, 8: “ad eas res conficiendas biennium sibi satis esse ducere,” Caes. B. G. 1, 3: “negotium,” id. B. C. 1, 29; Cic. Att. 1, 16, 5: “quibus rebus confectis,” Sall. C. 46, 1; Nep. Pelop. 3, 3; Caes. B. G. 1, 13: “confecto legationis officio,” id. B. C. 3, 103.—
2. Esp.
a. In the lang. of business, to settle, close a bargain, finish, etc.; absol.: “tu cum Apellā Chio confice de columnis,” Cic. Att. 12, 19, 1: “quod si mihi permisisses, confecissem cum coheredibus,” id. Fam. 7, 2, 1: “de Acutiliano negotio quod mihi mandaras ... confeceram,” id. Att. 1, 5, 4.—
b. Of space or distance traversed, to pass over, accomplish, traverse, go over, make, accomplish: “iter,” Cic. Att. 4, 14, 2; Caes. B. G. 2, 12; Nep. Ages. 4, 4 al.; cf.: “tertiam partem itineris,” id. Eum. 8, 6; and poet.: “nos immensum spatiis confecimus aequor,” Verg. G. 2, 541: “cursum,” Cic. Att. 5, 12, 1; Verg. A. 5, 362: “cursum vitae,” Cic. Tusc. 3, 1, 2: “cursus annuos conficit sol,” id. N. D. 1, 31, 87; 2, 20, 52: “longam viam,” id. Sen. 2, 6: “celeritate incredibili longissimas vias,” Suet. Caes. 57.—Rarely of space occupied: “tecta facturi, ut mille passuum conficiatur,” Cic. Att. 4, 16, 8 (14).—
B. Trop.
1. In gen., to produce, cause, make, bring about, effect: “sollicitudines mihi,” Ter. And. 4, 1, 26: “geminas nuptias,” id. ib. 4, 1, 50; cf.: “aliquid mali gnato,” id. Heaut. 5, 3, 1: “pacem,” id. ib. 5, 2, 45: “motus animorum,” Cic. de Or. 2, 79, 324.—With two accs.: “animum auditoris mitem et misericordem,” Cic. Inv. 1, 55, 106: “reditum alicui,” to procure, id. Fam. 9, 13, 4.—Also absol., to be efficient, to accomplish a direct result, be an active cause (philos. t. t.): “aliae causae ipsae conficiunt, aliae vim aliquam ad conficiendum afferunt,” Cic. Part. Or. 26, 93.—
2. Of time, to complete, finish, end, spend, pass: “cum sexaginta annos confecerit,” Cic. Tusc. 1, 38, 92: “centum annos,” id. Or. 52, 176: “diem,” Plaut. Trin. 3, 3, 78: “tum denique judicetur beatusne fuerit, cum extremum vitae diem morte confecerit,” Cic. Fin. 3, 22, 76: “annuum tempus,” id. Att. 15, 15, 4: “omnem vitae suae cursum in labore corporis atque in animi contentione (just before: ut in amore et voluptatibus adulescentiam suam collocaret),” id. Cael. 17, 39: “annuum munus,” id. Fam. 2, 12, 1: “biennium,” id. Quint. 12, 40: “suas horas (somnus),” Sil. 4, 89: “aequinoctium,” Col. 2, 8, 2; cf. “brumam,” id. 9, 14, 12; Plin. 18, 26, 63, § 232: “commissum ac profligatum bellum,” Liv. 8, 25, 5; Flor. 2, 15, 2.—
3. In philos. lang., to bring forward as proved, to show, deduce: “conclusio est, quae ex eis quae ante dicta sunt, conficit, quid necessario consequatur,” Auct. Her. 4, 30, 41 fin.; Cic. Inv. 1, 31, 53; hence, conficior, to follow logically (from something), to be deduced; with ex: “cum id perspicuum sit, quod conficiatur ex ratiocinatione,” Cic. Inv. 1, 40, 72; so Quint. 5, 14, 9; 5, 14, 22; 9, 4, 69; and absol., Cic. Inv. 1, 47, 87 al.—
II. Transf., to diminish, lessen, weaken an object; to sweep away, destroy, kill, wear out, consume.
A. Prop.: “dentes intimi escas conficiunt,” grind, Cic. N. D. 2, 54, 134; so Liv. 2, 32, 10; Plin. 11, 37, 61, § 160; cf. “cibos,” to digest, Cic. N. D. 2, 55, 137; Plin. 11, 37, 68, § 180 al.: “ignes Conficerent vulgo silvas, arbusta cremarent,” Lucr. 1, 905; cf.: “conficere, omnia igni, frigore,” id. 1, 536: “patrimonium suum (corresp. with dissipare),” Cic. Fl. 36, 90: “sapiens si fame ipse conficiatur ... vir bonus, ne ipse frigore conficiatur, etc.,” id. Off. 3, 6, 29.—With acc. and inf.: “ipse conficior venisse tempus cum possim, etc.,” Cic. Att. 10, 18, 3: “nihil est opere et manu factum, quod non conficiat et consumat vetustas,” id. Marcell. 4, 11: quae vetustas est, quae vim divinam conficere possit? id. Div. 2, 57, 117.—In part. perf.: sicut fortis equus ... senio confectu' quiescit, impaired, weakened, Enn. ap. Cic. Sen. 5, 14; “and so very freq.: confectus senectute,” Cic. Rab. Perd. 7, 21: “aetate,” Sall. J. 9, 4; Cat. 68, 119: “aevo,” Verg. A. 11, 85: “senectā, Ov M. 6, 37: cum corporis morbo tum animi dolore,” Cic. Mur. 40, 86; cf. id. Fin. 1, 12, 41; id. Att. 11, 11, 1: “multis gravibusque vulneribus,” Caes. B. G. 2, 25; 3, 5; Sall. J. 60, 7: “curā,” Ter. And. 2, 1, 4: “dolore,” Cat. 65, 1.—Without abl.: “ut fessos confectosque aggrediantur,” exhausted, Liv. 1, 23, 9; cf.: “confectus et saucius,” Cic. Cat. 2, 11, 24: “artus,” Lucr. 3, 947: “ego te hic hac offatim conficiam,” to cut in pieces, Plaut. Truc. 2, 7, 52: “Athenienses,” to subdue, Nep. Lys. 1, 1; so, “provinciam,” Cic. Inv. 2, 37, 111; Liv. 26, 21, 2; 28, 28, 7; 40, 28, 8; 41, 12, 3; cf. Cic. Imp. Pomp. 10, 28; Liv. 27, 5, 3; 40, 35, 4: “duos hostium exercitus,” id. 2, 40, 13: “me (sica illa) paene confecit,” killed, Cic. Mil. 14, 37: “alterum Curiatium,” Liv. 1, 25, 10; cf. “saucium,” id. 42, 16, 1: “Caligulam vulneribus triginta,” Suet. Calig. 58: “maximam vim serpentium (ibes),” Cic. N. D. 1, 36, 101; “so of the killing of animals,” Suet. Claud. 21; id. Dom. 19; Lampr. Com. 13 al.; cf. confector, II.; “and in mal. part.,” Suet. Ner. 29 (v. the passage in its connection).—
B. Trop.: “conficere aliquem verbis,” Plaut. Ps. 1, 5, 49: “(captivos) omnibus notis ignominiisque,” Liv. 22, 61, 9: “lectio non cruda sed multa iteratione mollita et velut confecta,” Quint. 10, 1, 19: “sidus confectum,” its influence has ceased, it has set, Plin. 16, 23, 36, § 87; 18, 25, 57, § 207.—
III. In gen., to prepare, provide, procure, to bring together, = colligo: “virginem, Quam amabat, eam confeci sine molestiā,” Ter. Eun. 5, 4, 6 Ruhnk.; so, “centurias,” to secure their votes, Q. Cic. Pet. Cons. 5, 18; cf.: “suam tribum necessariis suis,” Cic. Planc. 18, 45: “hortos mihi,” id. Att. 12, 37, 2: “bibliothecam,” id. ib. 1, 7 fin.: “exercitum difficili rei publicae tempore,” id. Imp. Pomp. 21, 61: “exercitus maximos,” id. Att. 8, 11, 2; cf.: “armata milia centum,” Caes. B. G. 2, 4: “(serpentum) magnam multitudinem (just before, colligere),” Nep. Hann. 10, 5: “erat ei de ratiunculā apud me pauxillulum nummorum, id ut conficerem: confeci,” Ter. Phorm. 1, 1, 4: “permagnam pecuniam ex illā re,” Cic. Verr. 2, 1, 52, § 138; cf.: “conficiendae pecuniae rationes,” id. Fl. 9, 20.—Hence, confĭcĭ-ens , entis, P. a. (acc. to I.), effecting, causing, producing, efficient (rare, and only in Cic.): “causae,” Cic. Part. Or. 26, 93: corporis bonorum conficientia (τἁ τῶν ἀγαθῶν ποιητικά), productive of physical good, id. Fin. 5, 27, 81 Madv.: “civitas conficientissima litterarum,” very carefully noting down every thing, id. Fl. 19, 44.