previous next
confīdentĭa , ae, f. confidens.
I. A firm trust in a thing, confidence (thus very rare): scapularum. Plaut. As. 3, 2, 3.—With acc. and inf.: “confidentia'st inimicos meos me posse perdere,Plaut. Ps. 2, 4, 73.— Absol.: “occidit spes nostra: nusquam stabulum'st confidentiae,Plaut. Most. 2, 1, 3. —
II. As a quality or habit, self-confidence, boldness; in a good and bad sense (class.).
A. In a good sense (cf. fiducia): confidentia omnis orationis, Naev. ap. Non. p. 262, 24; cf.: “duas sibi res, quominus in vulgus et in foro diceret, confidentiam et vocem, defuisse,Cic. Rep. 3, 30, 42; cf. Non. ib.; Plaut. Am. 5, 1, 2; id. Capt. 4, 2, 25; 4, 2, 32; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 9.—More freq.,
B. In a bad sense (cf. Cic. Tusc. 3, 7, 14, s. v. confido, P. a., B.), audacity, impudence: atrocem coërce confidentiam, Pac. ap. Non. p. 262, 10; Att. ib. 16: “at confidentiā militia militatur multo magis quam pondere,Plaut. Pers. 2, 2, 49; Ter. And. 5, 3, 5; id. Eun. 5, 1, 23; Cic. Fl. 4, 10; id. Phil. 2, 40, 104; Quint. 11, 3, 160 (opp. fiducia); id. 12, 5, 2; and metus, * Suet. Calig. 51.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (12 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (12):
    • Cicero, Letters to his Friends, 8.8.9
    • Cicero, Philippics, 2.40.104
    • Plautus, Mostellaria, 2.1
    • Plautus, Persa, 2.2
    • Plautus, Pseudolus, 2.4
    • Plautus, Amphitruo, 5.1
    • Plautus, Asinaria, 3.2
    • Plautus, Captivi, 4.2
    • Suetonius, Caligula, 51
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 3.7
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 11, 3.160
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 12, 5.2
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: