previous next
confisco , no
I.perf., ātum, 1, v. a. fiscus (post-Aug.).
I. To lay up in a chest: “quam (summam) et confiscatam semper repositamque habuerat,Suet. Aug. 101.—
B. Trop.: “felices pauperes, qui totam animam in confiscato habent,” i. e. in hand, in readiness, Tert. Fuga, 12.—
II. To seize upon for the public treasury, to confiscate: “HS. milies,Suet. Calig. 16: “alienissimas hereditates,id. Dom. 12.—
B. Transf., of the person whose property has been confiscated: “devictis his et confiscatis,Suet. Aug. 15; so, “principes,id. Tib. 49: “duos equites Romanos,id. Calig. 41; Dig. 27, 3, 9, § 6; cf. confiscatio.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (6 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (6):
    • Suetonius, Divus Augustus, 101
    • Suetonius, Caligula, 16
    • Suetonius, Caligula, 41
    • Suetonius, Domitianus, 12
    • Suetonius, Tiberius, 49
    • Suetonius, Divus Augustus, 15
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: