previous next
con-formo , āvi, ātum, 1,
I.v. a., to form, fashion, shape symmetrically or skilfully (several times in Cic.; elsewhere very rare).
I. Prop.: “si mundum aedificatum esse, non a naturā conformatum putarem,Cic. N. D. 3, 10, 26: “ad majora quaedam nos natura genuit et conformavit,id. Fin. 1, 7, 23: quercus conformata securi, * Cat. 19, 3: “(ursa) fetum lambendo conformat et fingit,licks into shape, Gell. 17, 10, 3: ova in volucrum speciem, * Col. 8, 5, 10: “imaginem tauri,Gell. 13, 9, 6.—
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (14 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (14):
    • Cicero, Letters to his Friends, 1.8.2
    • Cicero, For Archias, 1.1
    • Cicero, For Archias, 6.14
    • Cicero, For Lucius Murena, 29.60
    • Tacitus, Annales, 4.8
    • Cicero, On Oratory, 1.5
    • Lucretius, De Rerum Natura, 4.114
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.7
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 4.2
    • Cicero, de Natura Deorum, 3.10
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 11, 3.45
    • Gellius, Noctes Atticae, 13.9.6
    • Gellius, Noctes Atticae, 17.10.3
    • Columella, Res Rustica, 8.5.10
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: