I. Act., to cause to freeze up, to congeal.
A. Lit.: “sal,” Vitr. 8, 3: “oleum,” Col. 1, 6, 18; 12, 50, 12: “pruinas,” Plin. 18, 28, 68, § 277: “radices,” Col. 3, 12, 1: “mare congelatum,” the sea being frozen, Varr. R. R. 1, 2, 4: “congelati gutta nasi,” Mart. 11, 98, 7.—
B. Transf., to thicken, make hard: “lac,” to curdle, Col. 7, 8, 6: “in lapidem rictus serpentis,” Ov. M. 11, 60: “ubi se adeps congelaverit,” Scrib. Comp. 271.—Humorously: “quid prodest, si te congelat uxor anus?” Mart. 14, 147, 2.—
II. Neutr., to freeze, freeze up. *
A. Lit.: Ister congelat, Ov. Tr. 3, 10, 30.—
B. Trop.: gaudebam sane et congelasse nostrum amicum laetabar otio, had frozen together, i. e. had become wholly inactive, * Cic. Fam. 2, 13, 3; cf. conglacio, I. B.