previous next
congestus , ūs, m. 1. congero,
I.a bearing or bringing together, an accumulation (rare; mostly post-Aug.).
I. Prop.
A. In abstr.: herbam asperam credo (exstitisse) avium congestu, non humano satu, * Cic. Div. 2, 32, 68: “copiarum,Tac. H. 2, 87: “magnarum opum,Sen. Ben. 2, 27, 3.—
B. In concr., a heap, pile, mass: magnus harenae, * Lucr. 6, 725: culmorum et frondium, * Col. 9, 14, 14: “lapidum,Tac. H. 1, 84: “multo congestu pulveris,Luc. 9, 486.—
II. Trop.: in dicendo quamlibet abundans rerum copia cumulum tantum habeat atque congestum, nisi, etc., * Quint. 7, prooem. § 1;: “tantus rerum ex orbe toto coëuntium congestus,Sen. Cons. ad Polyb. 6 (26), 5.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Tacitus, Historiae, 1.84
    • Tacitus, Historiae, 2.87
    • Lucretius, De Rerum Natura, 6.725
    • Lucan, Civil War, 9.486
    • Seneca, de Beneficiis, 2.27.3
    • Cicero, De Divinatione, 2.32
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 7, pr.1
    • Columella, Res Rustica, 9.14.14
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: