previous next
consentānĕus , a, um, adj. consentio,
I.agreeing or according with something, suited to, becoming, meet, fit, proper (in good prose; most freq. in Cic.).
(α). With cum: quod quidem erat consentaneum cum iis litteris, quas ego Romae acceperam, Cic. Fam. 3, 6, 2.—
(γ). Absol.: “vir vitā et morte,consistent, Vell. 2, 63, 2; cf. β.—Subst.: consentānĕa , ōrum, n., concurrent circumstances: “ex consentaneis (argumenta ducere),Cic. de Or. 2, 40, 170.—Hence,
b. Consentaneum est, it agrees with something, it is according to reason, fitting, consistent, proper, etc.
(α). With inf., with or without dat.: “quid consentaneum sit ei dicere, qui, etc.,Cic. Off. 3, 33, 117: “cum diceret, ei aliquid dicere consentaneum esse,id. Ac. 2, 9, 28: “non est consentaneum, qui metu non frangatur, eum frangi cupiditate,id. ib. 1, 20, 68; id. N. D. 2, 15, 42; id. Tusc. 5, 9, 25.—
(β). With ut, * Plaut. Bacch. 1, 2, 31.—Adv.: con-sentānĕē , in harmony with (late Lat. and rare): “consentanee cum naturā vivere,Lact. 3, 8, 20: “narrare aliquid,according to truth, Hier. in Rufin. 3, 1 fin.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (16 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (16):
    • Cicero, Letters to his Friends, 3.6.2
    • Cicero, Letters to his Friends, 4.13.1
    • Cicero, Philippics, 9.7.15
    • Plautus, Bacchides, 1.2
    • Cicero, On Oratory, 2.40
    • Cicero, De Legibus, 2.10
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.20
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.15
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.22
    • Cicero, De Divinatione, 2.65
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 5.9
    • Cicero, De Officiis, 1.2
    • Cicero, De Officiis, 3.33
    • Cicero, De Officiis, 3.4
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 6, 3.106
    • Cicero, Partitiones Oratoriae, 2.7
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: