previous next
con-spīro , āvi, ātum, 1,
I.v. n., to blow or breathe together, to sound together. *
I. Lit.: “aereaque adsensu conspirant cornua rauco,Verg. A. 7, 615 (et tubae simul inflabantur, Serv.).—Far more freq. and in good prose,
II. Trop.
A. To harmonize, agree, accord: conspirans mutuus ardor, * Lucr. 4, 1216; cf.: “tanta rerum consentiens, conspirans, continuata cognatio,Cic. N. D. 2, 7, 19; 3, 11, 28: “consilium omnis vitae consentiens et paene conspirans,id. Tusc. 5, 25, 72; id. Lig. 12, 34; Col. 3, 13, 7: in quibus (operibus) plurium conatus, praeeunte aliquā jucundā voce, conspirat, * Quint. 1, 10, 16: “talis ... animus, ut multae in illo artes ... multarum aetatum exempla, sed in unum conspirata,harmoniously blending, Sen. Ep. 84, 10.—
B. To agree together in thought or feeling, to accord, unite, combine.
1. In a good sense: “conligite vos, conspirate nobiscum, consentite cum bonis,Cic. Agr. 1, 9, 26: “mirabiliter populus Romanus universus et omnium generum ordinumque consensus ad liberandam rem publicam conspiravit,id. Fam. 10, 12, 4; cf. id. Phil. 3, 5, 13; Col. 3, 13, 7.—Impers.: in commune conspirabatur ab utroque (Cic. Oecon.?) 12 praef. § 8. —
b. Part.: conspiratus, mid., having agreed, combined; acting in concert: “milites legionis VIII. subito conspirati pila conjecerunt,Caes. B. C. 3, 46 Kraner ad loc.—
2. In a bad sense, to plot together, to enter into a conspiracy, to conspire (so freq. in the histt. after the Aug. per., esp. in Suet.).
(α). Absol.: priusquam plures civitates conspirarent, Caes. B. G. 3, 10 fin.; id. B. C. 3, 46; Suet. Caes. 9; id. Galb. 10.—
(β). With in and acc.: “in injuriam,Liv. 3, 36, 9; 3, 56, 12: “in caedem alicujus,Tac. A. 15, 68: “in necem,Just. 16, 5, 12: “in destinatam mortem,id. 20, 3, 4: “in facinus,Dig. 49, 16, 3, § 21: “in Augustum,Suet. Tib. 8.—Cf. impers.: “conspiratum est in eum a sexaginta amplius,Suet. Caes. 80. —*
(γ). With ad: “ad res novas,Suet. Claud. 13.—*
(δ). With ut: “ut Senatum adorirentur,Suet. Caes. 9.—* (ε) With ne: “conspirasse corporis partes, ne manus ad os cibum ferrent,Liv. 2, 32, 10.—* (ζ) With inf.: “perdere aliquem,Suet. Claud. 37.—
b. Part.: conspīrātus , a, um, having conspired, having entered into a conspiracy: “his conspiratis factionum partibus,Phaedr. 1, 2, 4. —And subst.: conspīrāti , ōrum, m., like conjurati, the conspirators, Suet. Caes. 82; id. Galb. 19; id. Dom. 17; id. Ner. 43.— Hence, * conspīrātē , adv., with one accord, unanimously; in comp.: “conspiratius ad arma concurrere,Just. 3, 5, 3.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (25 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (25):
    • Cicero, Letters to his Friends, 10.12.4
    • Cicero, Philippics, 3.5.13
    • Cicero, On the Agrarian Law, 1.9.26
    • Cicero, For Ligarius, 12.34
    • Livy, The History of Rome, Book 3, 36.9
    • Vergil, Aeneid, 7.615
    • Suetonius, Domitianus, 17
    • Suetonius, Galba, 10
    • Suetonius, Divus Julius, 9
    • Caesar, Civil War, 3.46
    • Tacitus, Annales, 15.68
    • Lucretius, De Rerum Natura, 4.1216
    • Suetonius, Divus Claudius, 13
    • Suetonius, Divus Claudius, 37
    • Suetonius, Galba, 19
    • Suetonius, Divus Julius, 82
    • Suetonius, Nero, 43
    • Suetonius, Tiberius, 8
    • Livy, The History of Rome, Book 2, 32.10
    • Livy, The History of Rome, Book 3, 56.12
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.7
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 5.25
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 1, 10.16
    • Seneca, Epistulae, 84.10
    • Columella, Res Rustica, 3.13.7
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: