I.to accustom one to a thing, to inure, habituale (rare, and mostly ante-class. for the class. assuefacio).
(α).
With ut or ne, Varr. R. R. 3, 9, 15; “in tmesis: consue quoque faciunt, ut, etc.,” id. ib. 2, 9, 13: “ea ne me celet, consuefeci filium,” Ter. Ad. 1, 1, 29.—
(β).
With inf.: “consuefacere filium, Suā sponte recte facere,” Ter. Ad. 1, 1, 49; so, Gaetulos, ordines habere, signa sequi, etc., * Sall. J. 80, 2.—*