I.inf. contemplarier, Plaut. Poen. 5, 3, 10), v. dep. templum, I. A. (orig. pertaining to the lang. of augury; cf. Varr. L. L. 7, § 9 Müll.), to look at, view attentively, to survey, behold, gaze upon, give attention to, observe, consider, contemplate, = considero (class. in prose and poetry).
I. Physically.
(α).
Absol.: sed Is hac abiit; “contemplabor,” Plaut. Cist. 4, 2, 35: “satis ut contemplata modo sis,” Ter. Heaut. 4, 1, 4: “contemplator, cum, etc.,” Lucr. 2, 113; 6, 189; Verg. G. 1, 187; 4, 61.—
(β).
With obj. acc.: “cum intueor et contemplor unumquemque vestrum,” Cic. Planc. 1, 2: “contemplari unum quidque otiose et considerare coepit,” Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33: “cum caelum suspeximus caelestiaque contemplati sumus,” id. N. D. 2, 2, 4: “oculis pulchritudlnem rerum,” id. ib. 2, 38, 98; cf. Hor. S. 1, 2, 91: “loci naturam ab omni parte,” Liv. 35, 28, 2: “aliquem,” Plaut. Poen. 5, 3, 10: vultum, Ter. Phorm. 1, 4, 32: “lituras codicis,” Cic. Verr. 2, 3, 16, § 41: “nummos in arcā,” Hor. S. 1, 1, 67: “udum Tibur,” id. C. 3, 29, 6 al.—
II. Mentally (several times in Cic.): “propone tibi duos reges, et id animo contemplare, quod oculis non potes,” Cic. Deiot. 14, 40: “aliquid secum considerare et contemplari,” id. Off. 1, 43, 153: “ut totam causam acerrime contemplemini,” id. Fl. 11, 26: “res,” id. N. D. 1, 27, 77.—Absol., Cic. de Or. 1, 33, 151.