previous next
contemptĭo (-temt- ), ōnis, f. id.,
I.a despising; disregard, contempt, scorn, disdain (in good prose): “omnium rerum humanarum contemptio ac despicientia,Cic. Tusc. 1, 40, 95: “fortitudo est dolorum laborumque contemptio,id. Off. 3, 33, 117; id. Rep. Fragm. ap. Non. p. 201, 30; Hortens. Fragm. ib. p. 202, 1: “mortis perpetua,Curt. 10, 8, 29: “fortunae,Cic. Par. 4, 1, 27: “pecuniae,id. Phil. 3, 6, 16: “deorum inmortalium,Liv. 6, 41, 4: “ut jam non solum hostibus in contemptionem Sabinus veniret, etc.,was despised by, Caes. B. G. 3, 17; 5, 49; id. B. C. 3, 60: “(adversarii) in contemptionem adducentur, si, etc.,Cic. Inv. 1, 16, 22.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Caesar, Gallic War, 3.17
    • Cicero, Philippics, 3.6.16
    • Caesar, Civil War, 3.60
    • Livy, The History of Rome, Book 6, 41.4
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.40
    • Cicero, Paradoxa Stoicorum, 4
    • Cicero, De Officiis, 3.33
    • Cicero, De Inventione, 1.16
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: