previous next
contemptus (-temt- ), ūs, m. contemno,
I.a despising, contemning; contempt, scorn (first freq. since the Aug. per., but esp. so in Quint.; perh. never in Cic., for in Sen. Tranq. 11, 4, prob. the thought only is Ciceronian).
B. Transf., an object of contempt, in phrase contemptui esse or habere, to despise: “plerumque hominibus Gallis prae magnitudine corporum suorum brevitas nostra contemptui est,is despised, Caes. B. G. 2, 30: “eviluit, ut contemptui esset,Suet. Claud. 15: “ceteras (caerimonias) contemptui habuit,id. Aug. 93 init.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (20 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (20):
    • Caesar, Gallic War, 2.30
    • Ovid, Metamorphoses, 13.859
    • Ovid, Metamorphoses, 2.527
    • Suetonius, Divus Augustus, 93
    • Tacitus, Annales, 6.45
    • Lucretius, De Rerum Natura, 3.65
    • Lucretius, De Rerum Natura, 5.831
    • Suetonius, Divus Claudius, 15
    • Suetonius, Nero, 39
    • Suetonius, Vitellius, 14
    • Livy, The History of Rome, Book 24, 5
    • Livy, The History of Rome, Book 6, 2.4
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 2, 4.16
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 5, 14.30
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 7, 2.30
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 11, 3.136
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 11, 3.80
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 12, 2.30
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 12, 1.12
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 12, 8.14
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: