previous next
corbītus , a, um, adj. corbis,
I.with a scuttle, bower: navis, Lucil. ap. Non. p. 533, 18.—Hence, subst.: corbīta , ae, f., a slowsailing ship of burden: corbitae dicuntur naves onerariae, quod in malo earum summo pro signo corbes solerent suspendi, Paul. ex Fest. p. 37, 7 Müll.: “corbita est genus navigii tardum et grande,Non. p. 533, 10; so * Cic. Att. 16, 6, 1; “opp. celox,Plaut. Poen. 3, 1, 40; “on account of its slow motion: homines spissigradissimos, Tardiores quam corbitae sunt in tranquillo mari,id. ib. 3, 1, 4.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (2 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (2):
    • Cicero, Letters to Atticus, 16.6.1
    • Plautus, Poenulus, 3.1
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: