previous next
corpŏro , āvi, ātum, 1, v. a. corpus,
I.to make or fashion into a body, to furnish with a body.
I. Prop.: “semen tempore ipso animatur corporaturque,Plin. 7, 15, 13, § 66; cf. id. 10, 53, 74, § 148.—In part. perf.: “corporatus Christus et veste carnis indutus,Lact. 4, 26; Tert. Pall. 2: undique mundus, * Cic. Univ. 2 B. and K.—
II. Transf.
A. Of a picture: “quae (pictura) prius quam coloribus corporatur, umbra tingitur,Non. p. 37, 13.—
B. To make a body or corpse, i. e. to kill: corporare est interficere et quasi corpus solum sine animā relinquere, Enn. and Att. ap. Non. p. 20, 21 sq. (Enn. Trag. Rel. v. 101; Att. Trag. Rel. v. 604 Rib.).—
C. P. a. as subst. (acc. to corpus, II.): ‡ corpŏrātus , i, m., a member of a corporation, Inscr. Grut. 45, 8; 496, 5 al.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (2 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (2):
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 7.66
    • Cicero, Timaeus, 2
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: