I.the hard surface of a body, the rind, shell, crust, bark, etc.
I. In gen.: “luti,” Lucr. 6, 626; cf. “soli,” Dig. 39, 2, 9: “panis,” Plin. 19, 8, 53, § 168: “glandis,” id. 15, 28, 34, § 112: “piscium,” id. 9, 28, 44, § 83: “locustarum,” id. 9, 30, 50, § 95: “ulcerum,” the scab, Cels. 5, 9; cf. id. 5, 10: fluminis, a covering or crust of ice, Verg. G. 3, 360 et saep.—
II. In partic., t. t. of plastic art, inlaid, chased, or embossed work on walls or vessels, plasterwork, stucco-work, mosaic work: “parietis,” Plin. 35, 12, 45, § 154; cf. id. 36, 6, 7, § 48: “quae (vasa) probarant, eis crustae aut emblemata detrahebantur,” Cic. Verr. 2, 4, 23, § 52; Plin. 36, 6, 6, § 47; 36, 6, 7, § 48: “capaces Heliadum crustae,” Juv. 5, 38; Dig. 34, 2, 32, § 1.—*
B. Trop.: non est ista solida et sincera felicitas; crusta est et quidem tenuis, plaster- or outside-work, Sen. Prov. 6, 3; cf. tectorium.