previous next
cūrĭālis , e, adj. curia,
I.of or pertaining to a curia, i. e.
I. Belonging to the same curia, district, or division of the people; subst.: cūrĭālis , is, m., a member of the same curia, = δημότης: “neque quisquam curialium Venit,Plaut. Aul. 2, 2, 2: “Cimonem etiam in suos curialis hospitalem fuisse,Cic. Off. 2, 18, 64; cf. Paul. ex Fest. p. 49, 13 Müll.: curiales ejusdem curiae ut tribules et municipes.—
II. Pertaining to the religious services of the curiœ: curiales flamines curiarum sacerdotes, Paul. ex Fest. p. 64, 1 Müll.—
III. In late Lat., belonging to the imperial court, = aulicus, Amm. 21, 12, 20; 22, 9, 12; 27, 7, 7; Symm. Ep. 9, 10; 10, 41.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (2 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (2):
    • Plautus, Aulularia, 2.2
    • Cicero, De Officiis, 2.18
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: