I.a money-lender, usurer: “fenerator (only in Plautus),” Plaut. Epid. 1, 1, 51; 2, 2, 67; id. Most. 3, 1, 6; id. Ps. 1, 3, 53; cf. Paul. ex Fest. p. 68, 14.—Hence, dănīstĭcus , a, um, adj., = δανειστικός, money-lending, usurious: “genus hominum,” Plaut. Most. 3, 1, 129.
dănīsta , ae, m., = δανειστής,