previous next
-fringo , frēgi, fractum, 3,
I.v. a., to break off; to break to pieces (rare but class.).
I. Lit.: “amphoram defracto collo puram impleto,Cato R. R. 88: “plantas,Varr. R. R. 1, 40, 4; cf. Verg. G. 2, 300: “ramum arboris,Cic. Caecin. 21, 60: “surculum,id. de Or. 3, 28, 110: “ferrum summā ab hasta,Verg. A. 11, 748: “crura aut cervices sibi,Plaut. Mil. 3, 1, 126; so, “lumbos,id. Stich. 1, 3, 37: caput ei testatim, Juventius ap. Charis. p. 196 P.; cf.: caput ei hoc patibulo, Titin. ap. Non. 366, 18.—
II. Trop.: “id unum bonum est, quod numquam defringitur,is never destroyed, Sen. Ep. 92; Apul. Flor. 3, p. 355, 2.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Cicero, For Aulus Caecina, 21.60
    • Plautus, Stichus, 1.3
    • Vergil, Aeneid, 11.748
    • Vergil, Georgics, 2.300
    • Plautus, Miles Gloriosus, 3.1
    • Cicero, On Oratory, 3.28
    • Seneca, Epistulae, 92
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: