previous next
dēlectātĭo , ōnis, f. id.,
I.a delighting, delight, pleasure, amusement (freq. and good prose): delectatio voluptas suavitate auditus animum deleniens, etc., Cic. Tusc. 4, 9: “homo videndi et audiendi delectatione ducitur,id. Off. 1, 30; so, “conviviorum,id. de Sen. 13, 45. More freq. without gen.: “mira quaedam in cognoscendo suavitas et delectatio,Cic. de Or. 1, 43, 193; so, “jucunditas delectatioque,id. ib. 3, 38, 155; “with voluptas,id. Fam. 9, 24, 2: “(doctrina et literae), quae secundis rebus delectationem modo habere, videbantur, nunc vero etiam salutem,id. ib. 6, 12 fin.: “gratiam et delectationem afferunt,Quint. 2, 13, 11; 9, 4, 9 et saep.; Ter. Heaut. 5, 2, 34: “in amicitia,Vulg. Sap. 8, 18.—In plural, Cic. Mur. 19, 39 al.
II. As medic. t. t., a straining, effort, tenesmus (late Lat.): “frequens ventris egerendi,Cael. Aur. Tard. 4, 6, 88; 4, 3, 46.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, Letters to his Friends, 9.24.2
    • Cicero, For Lucius Murena, 19.39
    • Old Testament, Wisdom, 8.18
    • Cicero, On Oratory, 1.43
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 4.9
    • Cicero, De Officiis, 1.30
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 2, 13.11
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 4.9
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: