previous next
-mūto , āvi, ātum, 1, v. a. and n.
I. Act., to change, alter, and sometimes to alter for the worse, to make worse (repeatedly in Plaut. and in post-Aug. prose; otherwise rare; not in the Ciceronian period): voces demutat, Cato ap. Macr. S. 2, 10 med.; cf.: “orationem meam,Plaut. Mil. 4, 7, 8: “imperium tuum,id. Men. 5, 2, 118: “sententiam nostram in iis,Gell. 17, 1, 6: “caro demutata, Tert. Res. carn. 55 al.: placitum instituto flaminum nihil demutari,Tac. A. 4, 16: “si demutant mores ingenium tuum,to make worse, Plaut. Trin. 1, 2, 36.—
II. Neutr., to change one's mind or purpose: “non demutabo,Plaut. Ps. 1, 5, 142; id. ib. 153; cf.: prorsus nihilum de aliqua re, Jul. Val. rer. gest. Alex. 1, 13.—
2. To change, alter, become different (with atque or ab— “very rare): numquid videtur demutare atque ut quidem dixi esse, etc.,Plaut. Mil. 4, 3, 37; cf. id. Stich. 5, 4, 43; Ap. Mag. p. 284, 17.—
3. To deviate, depart: “(fama) demutans de veritate,Tert. Apol. 7.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Plautus, Pseudolus, 1.5
    • Plautus, Stichus, 5.4
    • Plautus, Trinummus, 1.2
    • Tacitus, Annales, 4.16
    • Plautus, Menaechmi, 5.2
    • Plautus, Miles Gloriosus, 4.3
    • Plautus, Miles Gloriosus, 4.7
    • Gellius, Noctes Atticae, 17.1.6
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: