previous next
-servĭo , īre,
I.v. n., to serve zealously, be devoted to, subject to (rare, but class.): “valetudini tuae, dum mihi deservis, servisti non satis,Cic. Fam. 16, 18: “cuivis,id. Off. 1, 30, 109: “amicis,id. Sull. 9: “grammatico soli deserviamus, deinde geometrae?Quint. 1, 12, 6: “(Epicurei) sibi indulgentes et corpori deservientes,Cic. Leg. 1, 13, 39: “studiis,Plin. Ep. 7, 7, 3: “honoribus,id. Pan. 77, 6: “Deo meo,Vulg. Act. 24, 14.—
B. Of subjects not personal: “si officia, si operae, si vigiliae deserviunt amicis, praesto sunt omnibus,Cic. Sull. 9: nec unius oculis flumina, fontes, maria deserviunt, Plin. Pan. 50, 1; cf.: “quoddam deserviens his (sc. oculis) ministerium,Quint. 11, 3, 77.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Cicero, Letters to his Friends, 16.18
    • Cicero, For Sulla, 9
    • New Testament, Acts, 24.14
    • Cicero, De Legibus, 1.13
    • Cicero, De Officiis, 1.30
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 1, 12.6
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 11, 3.77
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: