I.talking sharply, satirical, sarcastic, acute, witty (class.): “Demosthenes non tam dicax fuit quam facetus. Est autem illud acrioris ingenii, hoc majoris artis,” Cic. Or. 26, 90; cf. Quint. 6, 3, 21; “so with facetus,” Cic. de Or. 2, 54, 221; id. Cael. 28, 67; with venustus and urbanus, *Catull. 22, 2; with lascivus, Caelius in Quint. 6, 3, 41; “with cavillator,” Plaut. Truc. 3, 2, 15 et saep.: “Satyri,” Hor. A. P. 225: “dicax in aliquem,” Cic. Phil. 2, 31 fin.: “argutia,” Gell. 12, 2 et saep.—Comp., Cic. de Or. 2, 60, 244; Liv. 32, 34, 3.—Sup., Petr. 113, 12.—Adv. does not occur.
dĭcax , ācis, adj. 1. dico,